Ο Έντσον Αράντες ντο Νασιμέντο, γνωστός ως Πελέ, γεννήθηκε στις 23 Οκτωβρίου 1940 στην πόλη Τρες Κορασόες της Βραζιλίας και είναι πρώην διεθνής ποδοσφαιριστής. Θεωρείται ως ο καλύτερος ποδοσφαιριστής του 20ου αιώνα από την διεθνή ομοσπονδία ιστορίας και στατιστικής ποδοσφαίρου(IFFHS). [1] [2][3][4] [5] [6]Γνωστός και ως ο "Βασιλιάς του Ποδοσφαίρου" κατέχει τους τίτλους "Ποδοσφαιριστής του Αιώνα" από τη FIFA, "Αθλητής του Αιώνα" από την Ολυμπιακή Επιτροπή και είναι μελος του ποδοσφαιρικού Hall of Fame[7]. To 1999 εξελέγη Ποδοσφαιριστής του Aιώνα μετά απο ψηφοφορία των τριάντα απο απο τους 34 νικητές(1956-1999) της Χρυσής Μπάλας του περιοδικού France Football. [8]
Σε δημοσκόπηση της FIFA στο Διαδίκτυο ποιος είναι καλύτερος ποδοσφαιριστής όλων των εποχών ήρθε δεύτερος με 18,53% πρώτος ήρθε ο Μαραντόνα με 53,60%. [9]
Αντίθετα, στην ψηφοφορία της FIFA "Football family" και των αναγνωστών του περιοδικού FIFA Magazine ο Πελέ ήρθε πρώτος με 72,75%, ενώ δεύτερος ήταν οΑλφρέντο ντι Στέφανο με 9,75%.[10] Στην ψηφοφορία των ειδικών αθλητικογράφων ο Πελέ ήρθε πρώτος με 1705 πόντους, και δεύτερος ήρθε ο Γιόχαν Κρόιφ με 1303. [11] [12]
Παρά πιέσεις που ασκούσαν οι μεγάλοι σύλλογοι της Ευρώπης για να τον αποκτήσουν ο Πελέ παρέμεινε στη Σάντος 17 χρόνια λόγω της μεγάλης του αγάπης για την ομάδα αλλά και λόγων της πίεσης που του ασκούσε η κυβέρνηση της χώρας η οποία εξ ονόματος προέδρου τον θεωρούσε εθνικό θησαυρό. [13] [14]
Ο Πελέ έπαιζε σαν δεύτερος επιθετικός, γνωστός και ως οργανωτής. Η τεχνική κατάρτιση και η αθλητικότητά του έχουν επαινεθεί παγκοσμίως, και κατά τη διάρκεια της καριέρας του ήταν γνωστός για την άριστη ντρίμπλα και πάσα του, την εξαιρετική του ικανότητα στο ψηλό παιχνίδι, τη δημιουργικότητά του, αλλα και την μεγάλη του έφεση στο σκοράρισμα.
Στα 15 του το 1956 έκανε το ντεμπούτο του με τη Σάντος του Σάο Πάολο σε φιλικό αγώνα με την Κορίνθιανς (7-1) σκοράροντας μία φορά. Δύο τίτλοι πρώτου σκόρερ με τη Σάντος με 36 και 53 γκολ αντίστοιχα συμπλήρωσαν τις δύο επόμενες χρονιές.
Το 1957 ήταν πλέον βασικός στην ομάδα και πρώτος σκόρερ του πρωταθλήματος και διεθνής με την εθνική Βραζιλίας μόλις 16 ετών.
Το 1969 ο Πελέ εναντίον της Βάσκο ντε Γκάμα στο Μαρακανά σκόραρε με πέναλτι και έφτασε τα χίλια γκολ σύνολο στην καριέρα του, κάτι που σήμερα είναι ακατόρθωτο. Ο τελικός του απολογισμός καριέρας ήταν 1283 γκολ.
Το 1975 και αφού είχε ήδη αποσυρθεί για δυο χρόνια από το ποδόσφαιρο ο Πελέ επέστρεψε στα γήπεδα με την Κόσμος της Νέας Υόρκης.
Τον τρίτο χρόνο που έπαιξε στην Κόσμος κατέκτησε το πρωτάθλημα έχοντας γίνει ο μεγαλύτερος πρεσβευτής του ποδοσφαίρου στις ΗΠΑ.
Αποσύρθηκε στο τέλος της ίδιας χρονιάς με ένα αγώνα στο στάδιο των Τζάιαντς παίζοντας ένα ημίχρονο με τη Σάντος και ένα με την Κόσμος.
Ο Πελέ αγωνίστηκε με την εθνική Βραζιλίας για πρώτη φορά το 1957 στα 16 του σκοράροντας ενάντια στη μεγάλη αντίπαλο Εθνική Αργεντινής.
Ο ομοσπονδιακός τεχνικός Σίλβιο Πιρίλο τον κάλεσε για τους δύο αγώνες με την Αργεντινή για το «Κύπελλο Ρόκα». Στις 7 Ιουλίου 1957 μπήκε αλλαγή στα μισά του δευτέρου ημιχρόνου παίρνοντας το βάπτισμα του πυρός. Πέτυχε γκολ. Η Αργεντινή όμως νίκησε με 2-1. Στη ρεβάνς ήταν πια βασικός και σημείωσε και πάλι γκολ, το ένα από τα δύο της νίκης της Βραζιλίας που πήρε το Κύπελλο με καλύτερη διαφορά τερμάτων. Σε δύο αγώνες ο Πελέ είχε σημειώσει τα δύο από τα τρία γκολ της Εθνικής και μπορούσε να υποστηρίξει ότι είχε σπρώξει το τρόπαιο στα χέρια των συμπατριωτών του.
Το 1962 στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Χιλής τραυματίστηκε στον αγώνα με την Τσεχοσλοβακία και αποχώρησε χωρίς όμως να κοστίσει η απουσία μιας και ο Γκαρίντσα βοήθησε να κατακτήσει η Βραζιλία το τρόπαιο.
Το 1966 στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Αγγλίας ο Πελέ σκόραρε στο τρίτο συνεχόμενο μουντιάλ όμως έπεσε θύμα τραυματισμού στο ματς με την Πορτογαλία μιας και το μουντιάλ αυτό ήταν ένα από τα πιο βίαια. Η απουσία του αυτή τη φορά κόστισε στη Βραζιλία που αποκλείστηκε.
Το 1970 στο Παγκόσμιο Κύπελλο του Μεξικού, το καλύτερο σύμφωνα με τους αθλητικογράφους, ο Πελέ μαζί με τους Ριβελίνο, Ζαϊρζίνιο, Γκέρσον, Τοστάο, Κάρλος Αλμπέρτο, Κλοντοάλντο σχημάτισαν μια από τις καλύτερες ομάδες που έχουν παίξει ποδόσφαιρο.
Κερδίζοντας στον τελικό την Ιταλία 4-1 η Βραζιλία κατέκτησε το τρόπαιο Ζιλ Ριμέ για τρίτη φορά και το κράτησε για πάντα στην τροπαιοθήκη της. Ο Πελέ συμμετείχε και στα τρία κερδισμένα μουντιάλ και παραμένει έως σήμερα ο μόνος που έχει κατακτήσει μουντιάλ τρεις φορές σαν παίκτης.
Το 1971 εναντίον της εθνικής Γιουγκοσλαβίας ο Πελέ έδωσε τον τελευταίο του αγώνα με την Βραζιλία στο Ρίο.
Με την εθνική Βραζιλίας αγωνίστηκε 92 φορές, σκόραρε τις 77, έχοντας 68 νίκες 14 ισοπαλίες και 11 ήττες. Παίζοντας μαζί Πελέ και Γκαρρίντσα η Βραζιλία δεν γνώρισε ποτέ την ήττα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου